Urine-incontinentie is het verlies van de controle over uw blaas
Urine-incontinentie is het verlies van controle over je blaas, die onvrijwillig urine lekkage veroorzaakt. Het kan pijnlijk, maar deze voorwaarde is behandelbaar. Urine-incontinentie kan vaak voorkomen bij vrouwen boven de 50 jaar, maar kinderen en incontinentie bij mannen zijn ook mogelijk. Dit kan worden veroorzaakt door bepaalde ziekten van anatomische aard, zoals met zwakke bekkenbodemspieren.
Uiteraard zal urine-incontinentie soms gewoon verdwijnen
Uiteraard zal urine-incontinentie soms gewoon verdwijnen. De capaciteit van de blaas zal binnenkort toenemen tot meer urine tegemoet te komen, waardoor urineretentie. Je lichaam zal ook leren om haar antidiuretisch hormoon (ADH) productie, het hormoon dat vertraagt het maken van urine te normaliseren. Kinderen kunnen overwinnen incontinentie zonder behandeling door te leren om te reageren op hun natuurlijke lichaam alarm dat aangeeft dat het tijd is om te plassen.
Urine-incontinentie behandelingen kan vele vormen aannemen, waaronder:
- Het bijwonen van een programma van het gewichtsverlies.
- Met behulp van absorberende producten zoals luiers en onderkleding om verlegenheid te voorkomen.
- Het uitoefenen van het bekken spieren is een van de meest voorkomende behandelingen. Een van de aanbevolen oefeningen is de Kegel oefening, die ontspannen en aanbestedende je spieren gaat die deel uitmaken van uw bekkenbodem. Dit kan ook het versterken van uw kleine bekken.
- Korte sessies van elektrische stimulatie hebben een vergelijkbaar effect als sporten. Tijdelijk plaatsen van elektroden in het rectum of vagina kan normaliseren hyperactieve spieren en stimuleren samentrekking van urethrale spieren.
- Biofeedback met behulp van dagboeken of elektrische apparaten kan u helpen anticiperen wanneer urethrale spieren en de blaas zo zal krimpen dat je in staat zijn om controle over hen te krijgen. Biofeedback kan ook gebruikt worden in de opleiding van de blaas door geplande plassen.
- Voor vrouwelijke incontinentie, een medisch apparaat genaamd een pessarium wordt ingebracht in de vagina en de urethra te comprimeren om de blaashals verhogen. Echter, infecties kunnen optreden bij het gebruik van dit apparaat, waardoor artsen moeten regelmatig toezicht op het.
- Wanneer de incontinentie wordt veroorzaakt door een blaas niet volledig leeg, kan een katheter worden gebruikt. Dit is een buis die via de urethra in de blaas de urine af. Langdurig gebruik kan leiden tot infecties van de urinewegen.
- Incontinentiechirurgie is ook mogelijk. Hoewel veel van incontinentie operaties hebben hoge slagingspercentages, zullen artsen alleen maar aanraden deze procedure nadat alle andere behandelingen zijn geprobeerd. De meest voorkomende chirurgische procedures zijn herpositionering van de blaas en blaashals suspensie operatie.
- De meest voorkomende voorkeur voor vrouwen met stress-urine-incontinentie is de sling procedure. De sling, bestaande uit een kunststof netmateriaal, een biomateriaal of patiënten weefsel fungeert als een vervanging van de bekkenbodemspieren en dient als steun onder de urethra.
- Geneesmiddelen zijn verkrijgbaar voor de behandeling van incontinentie. Sommige medicijnen normaliseren van de overactieve blaas. Sommigen zullen ontspannen spieren die een volledige lediging van de blaas mogelijk te maken, terwijl anderen draai de blaashals en urethra om lekkage te voorkomen. Sommige hormonen kunnen ook normaliseren van de spieren die betrokken zijn bij het plassen. Medicijnen zijn onder andere topische of vaginale oestrogenen, tolterodine, oxybutyni, en trospium. Rendement is afhankelijk van de situatie van een patiënt, incontinentie toestand en oorzaken & etc.
- Voor kinderen kan verhogen ADH niveaus door desmopressine pillen of spray behandelen incontinentie optreedt in de nacht. Toch blijft het totaal droogte met dit product alleen bereikt door zeer weinig patiënten. Als het kind incontinentie wordt veroorzaakt door een hyperactief blaas, een geneesmiddel dat normaliseert de blaas wordt voorgeschreven.
Het is raadzaam om uw arts te raadplegen over uw urine-incontinentie om het risico op het krijgen van uitslag en verdere infecties te voorkomen en om sociale of psychologische trauma's als gevolg van angst en verlegenheid te voorkomen.